Kώστας Kαββαθάς
EN ΛΕΥΚΩΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΒΑΘΑΣ
«Πώς θα ελέγξει το ?κράτος? ο νέος πρωθυπουργός; Θα βασισθεί στους
ελάχιστους υπαλλήλους, που πονάνε τη χώρα τους και εργάζονται με σοβαρότητα
και συνέπεια; Αυτοί δεν αρκούν?»
Ευλογημένοι και Καταραμένοι
MH ΦΟΒΑΣΤΕ... Δε θα αναφερθώ στις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου ούτε το Εν
Λευκώ θα πάρει τη μορφή επιστολής προς το νέο Πρωθυπουργό, στην οποία θα
καταγράφονται τα προβλήματα του αυτοκινήτου στην Ελλάδα (οδική ασφάλεια,
αγορά, τιμές, δρόμοι κ.λπ) και θα ζητείται η? παρέμβασή του για την
αντιμετώπισή τους.
Ύστερα από 36 χρόνια στη δημοσιογραφία, 26 χρόνια στο «τιμόνι» των 4T,
περισσότερες από?1.000 (χαμένες) ώρες σε επιτροπές «αυτοκινητοδρομίων»,
«τεχνολογικών πάρκων» και άλλων «μεγάλων έργων», έπειτα από δεκάδες
χιλιάδες άρθρα όπου, ως ...τέταρτη εξουσία, πρότεινα λύσεις ή έκανα
κριτική, δεν έχω την παραμικρή ελπίδα ότι αυτό το παράλυτο και πέρα για
πέρα διεφθαρμένο «κράτος» είναι σε θέση να προσφέρει το παραμικρό στους
πολίτες και ιδιαίτερα σε εκείνους που έχουν το ελάττωμα να ονειρεύονται.
Ούτε καν «προβλέψεις» δεν πρόκειται να κάνω, μια και πιστεύω ότι το «νέο»
μέλλον καμία διαφορά δε θα έχει από τα παλαιότερα «μέλλοντα» (που μας
υποσχέθηκαν, χωρίς να τηρήσουν, οι διάφοροι σωτήρες). Κι αυτό, γιατί ακόμα
και οι πιο αγνές προθέσεις προσκρούουν στον ογκόλιθο, που το μόνο που κάνει
καλά είναι να προσκυνάει τους «προύχοντες», να δέχεται τα «μπαξίσια» τους,
να προσφέρει τα πάντα στους μεγαλοεργολάβους, στους βαρόνους (των
επιχειρήσεων και των «μίντια») και να υποκύπτει στις απαιτήσεις των
συντεχνιών.
Χιλιάδες τα παραδείγματα. Από την κατάληψη δρόμων από την κάθε είδους
συντεχνία μέχρι την ωμή παραβίαση των νόμων από τους ισχυρούς των M.M.E.
(πόσοι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί λειτούργησαν και λειτουργούν παράνομα;).
Επί ένα μήνα τώρα μας τριβέλισαν το μυαλό για την ανάγκη να γίνουν εκλογές,
ώστε να αποκτήσει η χώρα κυβέρνηση «προοπτικής». Οι εκλογές έγιναν, και μια
ακόμα φορά η χώρα απέκτησε ισχυρή κυβέρνηση.
Τώρα λοιπόν που έχουμε κυβέρνηση «προοπτικής», θα ήθελα να ξέρω (αμέσως,
μέσα σε μία, το πολύ, εβδομάδα) τι μέτρα θα λάβει για την παιδεία, τι
σκοπεύει να κάνει για την άμυνα (και την επίθεση), πώς θα αντιμετωπίσει τις
τουρκικές προκλήσεις, πώς θα προλάβει εξευτελισμούς τύπου Ίμια, πώς θα
ελέγξει τις προμήθειες, πώς θα «γυρίσει» την οικονομία, πώς θα
αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα, πώς θα προκαλέσει επενδύσεις, αλλά και
πώς θα σταθεί δίπλα στους δημιουργούς, όταν τα περισσότερα «όργανα» του
κράτους το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να «λουφάρουν» ή να «τα
πιάνουν»;
Και το κυριότερο: πώς ο πρωθυπουργός θα ελέγξει το «κράτος»; Θα βασισθεί
στους ελάχιστους υπαλλήλους, που πονάνε τη χώρα τους και εργάζονται με
σοβαρότητα και συνέπεια; Αυτοί δεν αρκούν.
Θα ζητήσει τη βοήθεια του? Ιησού Χριστού, των 12 Αποστόλων και των άλλων
επουράνιων δυνάμεων; Δύσκολο!
Φοβάμαι ότι, παρά τις ειλικρινείς του διαθέσεις, λίγα πράγματα θα αλλάξουν.
Οι Έλληνες θα συνεχίσουν να σκοτώνονται στους δρόμους, τα σκουπίδια θα
πνίγουν το περιβάλλον, οι βαρόνοι θα κάνουν μπίζνες (και θα κυβερνούν τη
χώρα), οι Τούρκοι θα σπάνε στο ξύλο και θα δολοφονούν στην Κύπρο, οι
κομάντος τους θα καταλαμβάνουν βραχονησίδες (επειδή η στρατιωτική ηγεσία δε
θα υπακούει στις εντολές;) και η σημαία μας θα υποστέλλεται στην Ίμια, στη
Λήμνο και στην Κω (αλλά θα υψώνεται στις Βρυξέλλες, στη Νέα Υόρκη και στην
Ουάσιγκτον;)
Είπα ότι λίγα πράγματα θ? αλλάξουν; Ζητώ συγγνώμη. Πολλά θ? αλλάξουν, αλλά
προς το χειρότερο. Όσο περνάει ο καιρός τόσο η ζωή μας θα «κανονίζεται» από
τα σχέδια και τις επιθυμίες των ντόπιων και ξένων επικυρίαρχων. Σε λίγα
χρόνια η χώρα (και ο λαός) θα έχουν χωριστεί στα δύο. Στους Ευλογημένους
(από τα πακέτα Ντελόρ και τις μίζες) και στους Διωγμένους, στους ανθρώπους
που από τύχη ή στάση ζωής, δεν επιθυμούν να λάβουν μέρος στο Μεγάλο
Φαγοπότι.
Ήδη τα σημάδια είναι εμφανή. Βρείτε μου μια ιδιωτική εταιρία που να
ασχολείται με την έρευνα και την υψηλή τεχνολογία και που να έχει καταφέρει
να επιβιώσει. Όλες έκλεισαν, και αν κάποια ακόμα λειτουργεί, σύντομα θα
κλείσει κάτω απ? το βάρος της συναλλαγής ανάμεσα στον κρατικό «μηχανισμό»
και στα «διαπλεκόμενα».
Θα θυμάστε ίσως ένα άρθρο που είχα γράψει παρουσιάζοντας τις δραστηριότητες
της εταιρίας μας και την απόρριψη (από τη Γ.Γ.Ε.Τ.) του αιτήματός μας για
χρηματοδότηση σε κάποιο κοινοτικό πρόγραμμα. Το άρθρο τέλειωνε με τη φράση
ότι «ακόμα και ένα χαϊβάνι μπορεί να καταλάβει τι έργο γίνεται στην οδό
Πραξιτέλους 31».
Νομίζετε ότι υπήρξε αντίδραση; Είτε το έγραψα είτε όχι το ίδιο ήταν και,
για να πω την αλήθεια, δεν περίμενα να είναι αλλιώς.
Αντίθετα... Οι αιτήσεις καναλαρχών, βαρόνων και λοιπών διαπλεκόμενων
εγκρίθηκαν αμέσως. Πού να βρεθούν λεφτά για τους εκτός του νυμφώνος, τις
επιχειρήσεις δηλαδή που δεν είναι «στο κόλπο;». Αλλά, πού να βρεθεί ο
χρόνος (και το θράσος και η ξετσιπωσιά από την πλευρά μας) για να πάρουμε
σβάρνα τα γραφεία και να δίνουμε (ή να υποσχόμαστε) «δωράκια» στο συρφετό;
1η Οκτωβρίου 1996 λοιπόν...
175 χρόνια από τότε που έφυγαν οι Τούρκοι, 52 χρόνια από τότε που έφυγαν οι
Γερμανοί, 22 χρόνια από τότε που έφυγαν οι συνταγματάρχες και 10 μέρες μετά
τις εκλογές, η Ελλάδα βρίσκεται πάλι μπροστά σε σταυροδρόμι. O νέος
πρωθυπουργός υποσχέθηκε ότι θα αντιστρέψει την καθοδική πορεία και θα βάλει
τη χώρα στον 21ο αιώνα.
Μακάρι να τα καταφέρει. Μακάρι να μπορέσει να νικήσει το μεγαλύτερο του
εχθρό που είναι το ίδιο το «κράτος».
Όσο για το περιοδικό που διαβάζετε, το μόνο που έχω να πω είναι ότι μπαίνει
στον 27ο χρόνο της μοναχικής του ζωής, προσπαθώντας (και επιτυγχάνοντας) να
μείνει μακριά από τα «διαπλεκόμενα», αδιαφορώντας για τις «τιμωρίες» που
του επιβάλλουν οι αντιπρόσωποι/εισαγωγείς και μιλώντας τη δική του πολιτική
(και αισθητική) γλώσσα σ? ένα κοινό που, απ? ό,τι δείχνουν οι κυκλοφορίες
και οι έρευνες, συμφωνεί και συμπαραστέκεται.
Μείνετε λοιπόν μαζί μας, γιατί εκτός από την τρέλα που κουβαλάμε, το
πραγματικά εκπληκτικό CD-ROM και το ειδικό ένθετο 4TClassic που σας
προσφέρουμε αυτό το μήνα, σας επιφυλάσσουμε και άλλες ωραίες
εκπλήξεις._Κ.Κ.